Çocuk yaşta annesinin, babasını öldürdüğü bir kadındır Sahra. Hayattan en nefret ettiği gün, annesini cezaevine uğurladığı, kendisinin de yetimhaneye düştüğü gündür. Ama aynı gün ona, bu hayattaki en büyük dostunu, Merve’yi hediye etmiştir. Bir adamın kızı olmak midesini yeterince bulandırırken, bir başka adamın karısı olmayı kendine kondurmamıştır dahi. Yuva kurmamış, bunu hayal dahi etmemiştir. Ve ettirmemiştir de! Aşk tutulası değil, kaçılası bir şeydir ona göre. Eni sonu kötüdür Sahra’ya göre.